• Historie/ Archief
  • 70 Jaar HSV Sport 1889

  • 100 Jaar HSV Sport 1889 (Deel 1)

  • 100 Jaar HSV Sport 1889 (Deel 2)

  • 100 jaar HSV Sport 1889 (deel 3)

  • 100 jaar HSV Sport 1889 (deel 4)

    100 jaar HSV Sport 1889      (deel 4)
  • 100 jaar HSV Sport 1889 (deel 5)

  • 110 Jaar HSV Sport 1889

  •  HISTORIE VAN HSV SPORT 1889

    De hier geplaatste historie is een samenvatting gebaseerd op de Jubileumuitgaves ter gelegenheid van het 70 jarig, het 100-jarig en het 110 jarig bestaan van HSV Sport 1889. Deze uitgave is toentertijd samengesteld door Gerard Meulenbrugge, Ruud Bijman, René Goossens en Theo Postma.
    De foto's hier geplaatst zijn ook uit deze uitgave overgenomen.

    De jubileumboeken zijn gescand in PDF formaat en zijn in een aantal delen gesplitst omdat het aantal downloadbare maximale MB te groot was voor een weergave ineens. 

    OPRICHTING IN 1889

    Voordat de in lange, kousen, kniebroek en blauwe trui gestoken Sporters, met sjerp om en baret op, dergelijke gevechten leverden, speelden zij uitsluitend cricket, welke sport door de meeste oude verenigingen, zoals H.F.C., H.V.V. en Hercules in de beginne beoefend werd.
    Het ging er dus in die eerste tijd tamelijk rauw toe op het schietterrein aan de Buitenluiendijk. Het "schietlandje" was immers ook exercitieveld voor de soldaten, daar Hoorn toen nog garnizoenstad was. Met de soldaten lagen de "Sport-eerstelingen" vaak overhoop, omdat zij hen pleegden toe te zingen "dat het regiment verrekte van de vlooien". Spoedig meldde zich een lid aan, J. van Hoolwerff genaamd, die op kostschool in Nijmegen was en daar het werkelijke voetbalspel had leren kennen. AI enkele zondagen had hij zich vermaakt om onze gevechten, schreef een oud-lid. Tegelijkertijd melde zich een lid van uit Enschede, Posthuma, in Hoorn, die ook de trui met de rode sjerp aantrok. Vooral Van Hoolwerff heeft zich heel wat moeite getroost om zijn vrienden, w.o. Brinck, Groot, Sannes, de Vriezendorps, Terwogt, Gleysteen, Enserinck en "Beuki" Stokvis deze "wildemanspartij", zoals laatstgenoemde het uitdrukte, af te leren. Op woensdag- en zaterdagmiddagen en overigens "na schooltijd" werden spelregels, samenspel, de opstelling etc. geleerd. De officiële training was op zondag, van half twee tot vier uur. Hel is verrassend te constateren, dat toentertijd het nut van trainen reeds duidelijk werd ingezien, want: "elk lid is verplicht tweemaal per maand des Zondags de oefening bij te wonen, op boete van 0,25, behoudens afschrijving aan de secretaris, zo lazen wij in het inmiddels vergeelde "Ontwerp Reglement", dat uit die tijd dateert.
    De eerste tegenstander was Alcmaria Victrix uit Alkmaar, in die dagen nog Always Forward genaamd. Andere clubs waren er niet in de omgeving, de reis werd, evenals de daaropvolgende, gemaakt in een "Jan Plezier", waarmede de spelers al vroeg uit Hoorn vertrokken.

    Wedstrijden spelen was geen gewoonte, maar een uiteindelijk liefhebberij. Wanneer bekend wordt, dat Sport in Leiden tegen Ajax gaat spelen, is 't dan ook groot nieuws. En het gerucht wordt werkelijkheid. Sport zal naar Leiden gaan.
    En als dan 's avonds de deelnemers in de Coenveste terugkeren en met trotse, zegevierende trek op het gelaat uit de coupéraampjes hangen, is Hoorn in ons aller ogen een grote stad geworden.

    Hebben 'we' de sleutelstad niet met 2-O verslagen!!! Dagenlang praten we erover. Maar als dan enige tijd later de club 'Vechtstreek' uit het kleine Nieuwersluis 'Sport' kraakt met 8-1, is de koe weer een opgeblazen kikker geworden, die zelfs heel spoedig weer de proporties van een doodgewone kikker aanneemt!!!

    En de voetbalclub Sport zou naar Nieuwersluis toe gaan, Om zich daar met 'de Vechtstreek' te meten. Maar toen ze daar kwamen, toen bleek het al dra: Sport had er geen kaas van gegeten!!
    Bovenstaande is van de hand van een van de Sportleden uit die tijd.
    Later werd ook gespeeld tegen 'Hellas' (het latere Z.V.V.) uit Zaandam, R.A.P., Watergraafsmeer en A-F.C. uit Amsterdam.
    Het ging er in die dagen vaak heel vrij toe. Bepalingen van Bondswege waren er niet; om de eenvoudige reden, dat er geen Bond was. In onze vereniging bestond destijds het recht van introductie, daar alle leden het recht hebben tot introduceren van niet-leden om deel te nemen aan de oefening. Er werd een introductieboek bijgehouden, waarin elke introducé, alvorens mede te spelen, moest tekenen. Zo kon het voorkomen, dat Sport uitkwam met de H.F.C-internationaal Ferrie v. d. Vinne tegen de sterke Cadettenploeg uit Alkmaar. Van der Vinne, vriend van ons lid Van Pernis, zigzagde keer op keer door de verdediging van de Cadetten, die maar niet begrepen, hoe het kwam, dat Sport plotseling zo sterk speelde!

    De aspirantenafdeling vormde compleet 'een club in een club' en had zelfs een aparte benaming 'H.V.V, Sport II', met eigen bestuur, zelfstandige vergaderingen, echter alles onder goedkeuring van 'de groters'. We zien hier een voorloper van de tegenwoordige jeugdcommissie in.